Pozdrawiam. Odp.: Kto odpowiada za instalację deszczową i kanalizacyjną. 1. Inwestor - znaczy się w tym wypadku wspólnota mieszkaniowa. 2. Ustawa o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków oraz Rozporządzenie MI w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, w razie wyodrębnienia własności lokali, grunt oraz wszelkie części budynku i inne urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali lub dotychczasowego właściciela nieruchomości ze względu na należące do niego niewyodrębnione Spór wówczas sprowadza się do rozstrzygnięcia konfliktu pomiędzy dobrem wspólnoty a dobrem jej indywidualnego członka. Podkreślić też trzeba że w trybie art. 25 ust. 1 u.w.l. ochronie podlega nie każdy interes właścicieli lokali, ale jedynie interes godny takiej ochrony w konfrontacji z interesami pozostałych właścicieli. Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o własności lokali nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. W piśmiennictwie jako elementu nieruchomości wspólnej wymienia się przede wszystkim: fundamenty, ściany nośne, dach, klatkę schodową, kominy itp. Obowiązek uiszczania tych opłat wynika z ustawy oraz odpowiednich uchwał członków wspólnoty mieszkaniowej, która nie musi odrębnie wzywać właścicieli lokali do zapłaty opłat. Z chwilą upływu terminu do zapłaty, właściciel lokalu popada w opóźnienie i z tego tytułu wspólnocie przysługują z mocy prawa odsetki ustawowe za Złośliwy sąsiad i wspólne podwórko #2 autor: uowl » 10-04-2009, 05:42. Dziwny jesteś w swojej bezbronności. Jak wkopuje bezprawnie opony na podwórku to wykop je i rzuc mu pod drzwi. Jako jeden z właścicieli masz do tego pełne prawo. Jak niszczy twoje mienie to zgłoś na Policję. Strata do 250 to wyklroczenie powyżej to występek. Wspólnota chce zmienić zarząd z powierzonego na właścicielski. Zebrano od części włascieli 50%+ pełnomocnictw. Administrator nie chce zwołać zebrania o zmianę zarządu zasłaniając się stanem epidemiologicznym, który wg. wiedzy wspólnoty w niczym nie przeszkadza i można zwołać zebranie nieformalne przy zachowaniu zaostrzonego Witam. Mam pytanie w następującej kwestii. jestem właścicielem mieszkania z tarasem. Niestety tarasy na osiedlu nie są w żaden sposób ogrodzone. Chciałbym samodzielnie wykonać takie ogrodzenie. Nie wiem jednak jakie są tu regulacje prawne. Uprawnienia właścicieli względem ich lokali związane z własnością określa art. 140 k.c. W myśl zawartych tam postanowień każdy właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, a w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. Do tego samego orzeczneia SN odnosi się Ewa Bończyk-Kucharczyk w opracowaniu "Własność lokali i wspólnota mieszkaniowa. Komentarz" strona 477 Jak bowiem wyjaśnił Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 3 kwietnia 2009 r., II CSK, 600/08, LEX nr 500188: "Właściciele lokali nie mogą //" I dalej w tym samym opracowaniu: G5O4. Od 1 stycznia 2020 r. „małą” wspólnotę mieszkaniową tworzy nie więcej niż 3 lokale. Wspólnoty mieszkaniowe, w których liczba lokali wyodrębnionych i lokali niewyodrębnionych jest większa niż trzy są zarządzane zgodnie z ustawą o własności lokali a nie na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego i Kodeksu postępowania cywilnego o współwłasności. Zmiana ustawy W dniu 2 lipca 2019 r. Prezydent podpisał ustawę z dnia 13 czerwca 2019 r. o zmianie ustawy o Krajowym Zasobie Nieruchomości oraz niektórych innych ustaw. Artykuł 7 tej ustawy, zawiera zmiany dotyczące ustawy o własności lokali. Nowe przepisy obowiązują od 1 stycznia 2020 r. Stara treść art. 19 ustawy o własności lokali: „Jeżeli liczba lokali wyodrębnionych i lokali niewyodrębnionych, należących nadal do dotychczasowego właściciela, nie jest większa niż siedem, do zarządu nieruchomością wspólną mają odpowiednie zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego i Kodeksu postępowania cywilnego o współwłasności”. Treść art. 19 ustawy o własności lokali, obowiązująca od r.: „Jeżeli liczba lokali wyodrębnionych i lokali niewyodrębnionych, należących nadal do dotychczasowego właściciela, nie jest większa niż trzy, do zarządu nieruchomością wspólną mają odpowiednie zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego i Kodeksu postępowania cywilnego o współwłasności”. Zatem od 1 stycznia 2020 r. wspólnoty, w których jest od 4 do 7 lokali z „małych” wspólnot mieszkaniowych stały się „dużymi” wspólnotami mieszkaniowymi. Jeśli właściciele nie uzgodnią innego sposobu zarządu nieruchomością wspólną, to zarząd będzie sprawowany zgodnie z przepisami ustawy o własności lokali. Polecamy: INFORLEX Twój Biznes Jak w praktyce korzystać z tarczy antykryzysowej Zamów już od 98 zł Skutki zmian Stara treść art. 20 ust. 1 ustawy o własności lokali: „Jeżeli lokali wyodrębnionych, wraz z lokalami niewyodrębnionymi, jest więcej niż siedem, właściciele lokali są obowiązani podjąć uchwałę o wyborze jednoosobowego lub kilkuosobowego zarządu. Członkiem zarządu może być wyłącznie osoba fizyczna wybrana spośród właścicieli lokali lub spoza ich grona”. Treść art. 20 ustawy o własności lokali, obowiązująca od r.: „Jeżeli liczba lokali wyodrębnionych i lokali niewyodrębnionych jest większa niż trzy, właściciele lokali są obowiązani podjąć uchwałę o wyborze jednoosobowego lub kilkuosobowego zarządu. Członkiem zarządu może być wyłącznie osoba fizyczna”. Zarząd Przede wszystkim, jeśli właściciele nie uzgodnią innego sposobu zarządu nieruchomością wspólną, to są zobowiązani do wyboru jednoosobowego lub kilkuosobowego zarządu. Członkiem zarządu może być wyłącznie osoba fizyczna wybrana spośród właścicieli lokali lub spoza ich grona. Tryb podejmowania decyzji Zmieniła się również sposób podejmowania decyzji we wspólnocie. Decyzje w przedmiocie czynności zwykłego zarządu podejmuje samodzielnie zarząd. Do podjęcia przez zarząd czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu potrzebna będzie uchwała właścicieli lokali wyrażająca zgodę na dokonanie tej czynności oraz udzielająca zarządowi pełnomocnictwa do zawierania umów stanowiących czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu w formie prawem przewidzianej. To właśnie możliwość podejmowania decyzji przekraczającej zakres zwykłego zarządu, większością głosów, jest ułatwieniem w funkcjonowaniu wspólnot. Obecnie we wspólnotach, gdzie liczba lokali nie jest większa niż 7, dla podjęcia czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu niezbędna jest zgoda wszystkich właścicieli. Zaskarżanie uchwał Każdy właściciel lokalu może zaskarżyć uchwałę do sądu z powodu jej niezgodności z przepisami prawa lub z umową właścicieli lokali albo jeśli narusza ona zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub w inny sposób narusza jego interesy. Powództwo może być wytoczone przeciwko wspólnocie mieszkaniowej w terminie 6 tygodni od dnia podjęcia uchwały na zebraniu ogółu właścicieli lokali albo od dnia powiadomienia wytaczającego powództwo o treści uchwały podjętej w trybie indywidualnego zbierania głosów. Pomimo zaskarżenia uchwała podlega wykonaniu, chyba że sąd wstrzyma jej wykonanie do czasu zakończenia sprawy. Nowe obowiązki Nowelizacja wiąże się nie tylko z ułatwieniami w funkcjonowaniu, ale również z nowymi obowiązkami. Zarząd albo zarządca będzie obowiązany prowadzić ewidencję pozaksięgową kosztów zarządu nieruchomością wspólną oraz zaliczek uiszczanych na pokrycie tych kosztów, a także rozliczeń z innych tytułów na rzecz nieruchomości wspólnej. Ponadto Zarząd albo zarządca będzie obowiązany: dokonywać rozliczeń przez rachunek bankowy; składać właścicielom lokali roczne sprawozdanie ze swojej działalności; zwoływać zebranie ogółu właścicieli lokali co najmniej raz w roku, nie później niż w pierwszym kwartale każdego roku. Wspólnota będzie musiała uchwalić roczny plan gospodarczy zarządu nieruchomością wspólną i opłat na pokrycie kosztów zarządu. Na pokrycie kosztów zarządu, właściciele lokali będą uiszczać zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca. Na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności: wydatki na remonty i bieżącą konserwację; opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę; ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali; wydatki na utrzymanie porządku i czystości; wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy. Zebranie właścicieli lokali Zarząd albo zarządca zobowiązani są do zwołania zebranie ogółu właścicieli lokali co najmniej raz w roku, nie później niż w pierwszym kwartale każdego roku. Przedmiotem zebrania powinny być w szczególności: 1) uchwalenie rocznego planu gospodarczego zarządu nieruchomością wspólną i opłat na pokrycie kosztów zarządu; 2) ocena pracy zarządu lub zarządcy, któremu powierzono zarząd nieruchomością wspólną 3) sprawozdanie zarządu i podjęcie uchwały w przedmiocie udzielenia mu absolutorium. Więcej informacji o trendach w zarządzaniu firmą znajdziesz w serwisie e-firma Chcesz dowiedzieć się więcej, sprawdź » Komplet e-booków: Budowa domu bez pozwolenia + Gwarantowany kredyt mieszkaniowy Przepisy ustawy o własności lokali1 nakładają obowiązek powołania organu reprezentacji we wszystkich tych wspólnotach, które określane są jako tzw. duże wspólnoty mieszkaniowe, a więc takich, gdzie liczba lokali (zarówno wyodrębnionych, jak i niewyodrębnionych) jest większa niż trzy. Organem reprezentacji wspólnoty jest jej zarząd. Kierowanie sprawami wspólnoty i reprezentacja Podstawowymi kompetencjami zarządu wspólnoty jest ustawowe uprawnienie tak do kierowania sprawami wspólnoty mieszkaniowej, jak i reprezentowania jej na zewnątrz oraz w stosunkach między wspólnotą a poszczególnymi właścicielami lokali. Sposób wykonywania reprezentacji określony został przez ustawodawcę w art. 21 ust. 2 i rozróżnia sytuację, gdy oświadczenie woli w imieniu wspólnoty składa zarząd jednoosobowy lub wieloosobowy. Przy zarządzie wieloosobowym konieczne jest współdziałanie przynajmniej dwóch członków. Przyjmuje się przy tym, iż na podstawie art. 21 ust. 2 dopuszczalne jest ustalenie przez właścicieli lokali w drodze uchwały, że zarząd wieloosobowy będzie reprezentowany przez więcej niż dwóch członków. Wydaje się bowiem, że tak należy interpretować użyte przez ustawodawcę w powołanym przepisie sformułowanie „przynajmniej”, tj. jako równoznaczne zwrotowi „nie mniej niż”. Nie jest natomiast dopuszczalne uchwalenie, iż mimo wieloosobowego składu zarządu, będzie on miał reprezentację jednoosobową. Taki zapis uchwały podjętej przez właścicieli lokali byłby bowiem sprzeczny z przepisami prawa, a dokładniej z powołanym wyżej art. 21 ust. 1 a uchwała taka z całą pewnością podlegałaby skutecznemu zaskarżeniu w trybie art. 25 ust. 1 uwaga! Dopuszczalne jest przyjęcie przez właścicieli lokali w drodze uchwały, że zarząd wieloosobowy będzie reprezentowany przez więcej niż dwóch członków. Jak wynika z powyższego, zarząd wspólnoty ma kompetencje zarówno w stosunkach wewnętrznych wspólnoty (z czym wiąże się prawo do kierowania jej sprawami i reprezentowania wspólnoty w stosunkach z właścicielami lokali), jak i w stosunkach z osobami ważne! Zarząd wspólnoty ma kompetencje zarówno w stosunkach wewnętrznych wspólnoty (z czym wiąże się prawo do kierowania jej sprawami i reprezentowania wspólnoty w stosunkach z właścicielami lokali), jak i w stosunkach z osobami trzecimi. a) Kierowanie sprawami wspólnoty W doktrynie2 wyjaśnia się, iż przez pojęcie „kierowania sprawami wspólnoty mieszkaniowej” należy rozumieć pozostałe – poza samą jej reprezentacją – czynności faktyczne i prawne dotyczące nieruchomości wspólnej. W szczególności chodzi tu o podejmowanie rozmaitych decyzji z zakresu zarządzania i gospodarowania nieruchomością wspólną, dbałość o jej należyty stan (zwłaszcza techniczny, w tym np. podejmowanie czynności zmierzających do opracowania lub aktualizacji dokumentacji technicznej budynku i rozliczenia kosztów związanych z opracowaniem lub aktualizacją tej dokumentacji3, czy też sporządzenie protokołu przejęcia nieruchomości i jej dokumentacji technicznej – budowlanej, powykonawczej i książki obiektu budowlanego – oraz przechowywanie tej dokumentacji4), prowadzenie spraw finansowych wspólnoty (w tym ewidencji pozaksięgowej kosztów zarządu nieruchomością wspólną oraz zaliczek uiszczanych na pokrycie tych kosztów, a także rozliczeń z innych tytułów na rzecz nieruchomości wspólnej5), czy też realizację umów (np. o administrowanie) zawieranych z osobami trzecimi, w tym wykonawcami prac oraz dostawcami mediów itp. uwaga! Przez pojęcie „kierowania sprawami wspólnoty mieszkaniowej” należy rozumieć pozostałe – poza samą jej reprezentacją – czynności faktyczne i prawne dotyczące nieruchomości wspólnej. Kierowanie sprawami wspólnoty obejmuje również organizację i tworzenie warunków dla ­zapewnienia udziału właścicieli lokali w podejmowaniu decyzji dotyczących nieruchomości wspólnej (organizacja zebrań, zbieranie głosów w drodze indywidualnej, zawiadamianie o terminie zebrań oraz treści podjętych uchwał itd.). b) Reprezentacja W zakresie przydanych zarządowi wspólnoty kompetencji związanych z reprezentacją zarząd ten może składać w imieniu wspólnoty mieszkaniowej oświadczenia woli z mocą dla niej wiążącą oraz dokonywać czynności procesowych (np. wnieść pozew do sądu o zapłatę przez właściciela lokalu zaległej zaliczki bądź pozew przeciwko wykonawcy prac remontowych na rzecz wspólnoty). Jak wyjaśnia się to w orzecznictwie sądowoadministracyjnym, również celem wniesienia skargi do sądu administracyjnego zarząd wspólnoty co do zasady nie musi uzyskiwać szczególnego umocowania ze strony właścicieli lokali6. Wskazać należy tu na wyrok NSA z dnia 6 lipca 2008 w którym podkreślono, że w sprawach dotyczących nieruchomości wspólnej interes właścicieli lokali jest chroniony przez zapewnienie udziału w danym postępowaniu wspólnoty mieszkaniowej reprezentowanej przez powołanego zarządcę bądź zarząd. Co prawda nie wyklucza to automatycznie samodzielnego udziału w danym postępowaniu poszczególnych członków wspólnoty, lecz jest to sytuacja wyjątkowa i uzależniona od wykazania przez nich własnego, indywidualnego interesu prawnego. ważne! W sprawach dotyczących nieruchomości wspólnej interes właścicieli lokali jest chroniony przez zapewnienie udziału w danym postępowaniu wspólnoty mieszkaniowej reprezentowanej przez powołanego zarządcę bądź zarząd. Reprezentacja wspólnoty mieszkaniowej przez zarząd – jak wskazano to już wyżej – może odnosić się przy tym zarówno do jej stosunków z osobami trzecimi (określanych mianem stosunków zewnętrznych), jak i do stosunków łączących ją z poszczególnymi właścicielami lokali (stanowiących stosunki wewnętrzne). W tym pierwszym przypadku uprawnienie zarządu do reprezentacji wspólnoty wobec osób trzecich wiązać się jednak musi z funkcjonowaniem samej nieruchomości wspólnej, a nie dotyczyć lokalu stanowiącego odrębną własność. Przykładowo – w orzecznictwie wskazywano wielokrotnie na problem uprawnień wspólnoty mieszkaniowej do dochodzenia wobec sprzedawcy odrębnej własności lokalu (zwykle dewelopera) roszczeń związanych z wadami fizycznymi nieruchomości wspólnej w ramach rękojmi. Na tym tle ukształtowała się linia orzecznicza, zgodnie z którą wspólnota mieszkaniowa nie ma w takich sprawach legitymacji czynnej (a więc nie może być stroną inicjującą postępowanie sądowe w drodze wniesienia stosownego pozwu), chyba że właściciele lokali dokonaliby na jej rzecz przelewu takich roszczeń8. W praktyce z taką sytuacją aktualnie można spotkać się już często. W razie gdy zarząd nie wykonuje swoich obowiązków związanych z reprezentowaniem wspólnoty – na zasadzie wyjątku – dopuszcza się w orzecznictwie możliwość powoływania się przez członków tzw. dużych wspólnot mieszkaniowych na prawo do podjęcia czynności zachowawczej na podstawie art. 209 Kodeksu cywilnego przewidującego, iż każdy ze współwłaścicieli może wykonywać wszelkie czynności i dochodzić wszelkich roszczeń, które zmierzają do zachowania wspólnego prawa9. Zaznacza się jednak, że powyższe stanowisko dotyczy wyłącznie sytuacji, w których brak podjęcia działania przez właściciela lokalu groziłby poniesieniem przez niego niepowetowanej szkody, a ustanowiony w danej wspólnocie zarząd odmówił wykonania spoczywających na nim obowiązków. Składanie oświadczeń w celu wykonania uchwał W art. 21 ust. 3 ustawodawca osobno przydał zarządowi wspólnoty kompetencję do składania oświadczeń w celu wykonania uchwał w sprawach, o których mowa w art. 22 ust. 3 pkt 5, 5a i 6 ze skutkiem w stosunku do właścicieli wszystkich lokali oraz na podstawie pełnomocnictwa udzielonego zarządowi, o którym mowa w art. 22 ust. 2 Jak wyjaśnia się w doktrynie – wydaje się, że sama regulacja wprowadzona przez ustawodawcę w art. 21 ust. 3 zakłóca przejrzystość całego przepisu. Odnosi się ona bowiem do kwestii bardzo szczegółowej, podczas gdy art. 21 ust. 1–2 stanowi bardzo ogólnie o prawach i obowiązkach zarządu wspólnoty mieszkaniowej, a także zasadach ich realizacji. Wprowadzenie ust. 3 do art. 21 wywołuje wątpliwości interpretacyjne co do intencji takiego działania ustawodawcy. Niektórzy przedstawiciele doktryny przyjmują bowiem na tej podstawie, że mimo otwartego wyliczenia czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu na gruncie art. 22 ust. 3 czynności, do których odnosi się komentowany przepis, stanowią niejako zamknięty katalog zdarzeń, w odniesieniu do których zarząd może reprezentować właścicieli lokali na podstawie pełnomocnictwa udzielonego zgodnie z art. 22 ust. 2 Według powyższego poglądu (którego nie podziela autorka niniejszego opracowania) pozostałe czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu – a więc te, które nie zostały wymienione wprost w przepisie art. 21 ust. 3 – muszą być dokonywane bezpośrednio przez samych właścicieli lokali. ważne! Do podjęcia przez zarząd czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu potrzebna jest uchwała właścicieli lokali wyrażająca zgodę na dokonanie tej czynności oraz udzielająca zarządowi pełnomocnictwa do zawierania umów stanowiących czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu w formie pisemnej. Komentowany przepis art. 21 ust. 3 zawiera przy tym odesłanie do przepisu art. 22 ust. 2 zgodnie z którym do podjęcia przez zarząd czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu potrzebna jest uchwała właścicieli lokali wyrażająca zgodę na dokonanie tej czynności oraz udzielająca zarządowi pełnomocnictwa do zawierania umów stanowiących czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu w formie pisemnej. W razie spełnienia obu wyżej wymienionych przesłanek zarząd może więc – bez koniecznego udziału właścicieli lokali, lecz ze skutkiem prawnym w stosunku do nich – dokonać czynności przekraczających... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 12 wydań czasopisma "Mieszkanie i Wspólnota" Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online Pełen dostęp do archiwalnych numerów czasopisma w wersji elektronicznej ...i wiele więcej! Sprawdź Dla dokonania wyburzenia obiektu budowlanego lub poszczególnych jego elementów konieczna jest decyzja administracyjna (zarówno pozwolenie konserwatorskie, jak i pozwolenie budowlane) w postaci zgody na wyburzenie, a podstawą do wystąpienia do organu administracyjnego jest w pierwszej kolejności udzielenie zgody przez wspólnotę mieszkaniową na wyburzenie/prace budowlane wyrażone w postaci uchwały. * Wyrok Sądu Okręgowego w Świdnicy Wydział I Cywilny z dnia 10 lutego 2022 roku (sygn. akt: I C 173/21). Stan faktyczny W nieruchomości znajduje się 13 lokali. Uprawnionych do głosowania nad podjęciem uchwały jest 15 właścicieli, z sumą udziałów we wspólnocie równej 100. Powodowie są właścicielami lokali, z którymi związane są udziały w nieruchomości Właściciele jednego z lokali mieszkalnych podczas wykonywania prac remontowych w zakresie ich własnego mieszkania (adaptacji strychu) stwierdzili konieczność renowacji/naprawy belki stropowej oraz belki więźby dachowej, które wyglądały na zgniłe, zgrzybiałe i spróchniałe. Uznali, że jest konieczne zawiadomienie o tym wspólnoty. Przed głosowaniem ustalono ustnie, że zakres prac, których koszt zostanie poniesiony przez wspólnotę, obejmie wymianę części belek stropowych. Nie przeprowadzono żadnej ekspertyzy i nie sporządzono kosztorysu przed przystąpieniem do prac. Właściciele remontowanych mieszkań informowali wspólnotę, że remont jest konieczny, ponieważ stan dachu zagraża bezpieczeństwu mieszkańców. ­Zamierzali przeprowadzić te prace jak najszybciej, dopóki mogą skorzystać z usług pracującego w ich lokalu wykonawcy. W dniu 27 czerwca 2019 r. w trybie indywidualnego zbierania głosów głosowano nad uchwałą. W głosowaniu wzięło udział 11 właścicieli lokali, reprezentujących 78,20% udziałów. Zagłosowali oni za podjęciem uchwały w sprawie remontu konstrukcji dachu. Zgodnie z jej treścią, strona pozwana postanowiła wyremontować elementy konstrukcyjne strychu i dachu wraz z robotami dodatkowymi zgodnie z załączonym kosztorysem. Ustalono, że koszty prac w wysokości 19 000 zł będą odpłatne w ratach w wysokości 1000 zł miesięcznie. Kosztorys zawierał wymienienie łącznie 22 prac, które miały zostać wykonane: rozebranie elementów więźby dachowej, wymiana belek stropowych, krokwi, deskowania, osadzenie okien w połaci dachowej, wymiana desek czołowych, impregnacja desek i płyt, rozebranie gontów, pokrycie dachu papą i dachówką bitumiczną, uzupełnienie tynków zewnętrznych, wymiana elementów podłóg białych, izolacje z wełny mineralizowanej, izolacje z folii, wywiezienie i składowanie gruzu. Jeszcze przed podjęciem uchwały, tj. 26 ­czerwca 2019 r., przystąpiono do wykonywania części prac, pod pretekstem konieczności niezwłocznego działania, w wyniku zagrożenia, jakie niesie stan belek dachu. W efekcie na koszt wspólnoty przeprowadzono remont całego dachu, w tym osadzono nowe (zakupione przez właściciela lokalu remontowanego) okna połaciowe i deski podłogowe; wymieniono belki w podłodze w części, w jakiej ich stan tego wymagał. Wymieniono też belki ukośne/krokwie w całości, ponieważ jeden z pracowników budowlanych stwierdził, że nie jest możliwe wymienienie tylko ich części. Dodatkowo umieszczono na podłodze wełnę, zamiast użytej przy budowie nieruchomości gliny. Po wykonaniu remontu doszło do spotkania właścicieli lokali, na którym właściciele lokalu remontowanego przedstawili członkom wspólnoty, jakie prace zostały wykonane. Pismem z dnia 17 lipca 2019 r. wystosowano do zarządu pozwanej pismo z prośbą o wyjaśnienie między innymi, dlaczego nie została sporządzona ekspertyza przed rozpoczęciem prac i dlaczego zostały usunięte zabytkowe okiennice. W piśmie z dnia 25 lipca 2019. zarządca wspólnoty wyjaśnił, że nie została wykonana ekspertyza oraz inwentaryzacja, ponieważ nie było takiego zlecenia od wspólnoty mieszkaniowej, a zabytkowe okiennice zostały usunięte przez właścicieli jednego lokalu. Zarządca dodał również, że prace remontowe dachu nie były planowane, a dach został rozebrany bez wiedzy administratora i wspólnoty, ponieważ właściciele przeprowadzali remont w trybie awaryjnym. Stanowisko sądu okręgowego Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości. Zgodnie z art. 19 ustawy o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994 r. w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2020 r., jeżeli liczba lokali wyodrębnionych i lokali niewyodrębnionych, należących nadal do dotychczasowego właściciela, nie jest większa niż trzy, do zarządu nieruchomością wspólną mają odpowiednie zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego i Kodeksu postępowania cywilnego o współwłasności. Ponieważ pozwana wspólnota mieszkaniowa obejmuje więcej niż trzy lokale, do zarządu nieruchomością stosować należy przepisy ustawy o własności lokali. Zgodnie z art. 25 ustawy o własności lokali, właściciel lokalu może zaskarżyć uchwałę do sądu z powodu jej niezgodności z przepisami prawa lub z umową właścicieli lokali albo jeśli narusza ona zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub w inny sposób narusza jego interesy. Zgodnie z art. 25 ust. 1a ustawy o własności lokali powództwo, o którym mowa w ust. 1, może być wytoczone przeciwko wspólnocie mieszkaniowej w terminie 6 tygodni od dnia podjęcia uchwały na zebraniu ogółu właścicieli lokali albo od dnia powiadomienia wytaczającego powództwo o treści uchwały podjętej w trybie indywidualnego zbierania głosów. Powodowie w niniejszej sprawie wykazali, że zachowali 6-tygodniowy termin do zaskarżenia uchwały. Nad uchwałą głosowano dnia 27 czerwca 2019 r. w drodze indywidualnego zbierania głosów, a powództwo wytoczono przed upływem 6 tygodni. Powodowie wskazywali, że uchwała została podjęta pomimo tego, że nie uzyskano zgody od konserwatora zabytków na wykonanie stosownych prac remontowych. Dodatkowo nie poprzedzono ich ani ekspertyzą, ani oceną techniczną dotyczącą stanu belek stropowych i desek podłogowych, brakowało również projektu budowlanego dotyczącego zmian konstrukcji dachowej oraz podłóg. Poza tym podnosili, że spróchniałe belki nie należą do części wspólnej i powinny zostać wymienione przez właścicieli lokalu, a nie na koszt wspólnoty; izolacja dachowa nie wymaga natomiast użycia wełny mineralnej, a jedynie folii paraizolacyjnej. Wspólnotę obciążano kosztem wymiany dwóch okien połaciowych i wymianą desek podłogowych. Dodatkowo pozwana wspólnota nie miała wglądu w proces wyboru wykonawcy. Również gruz wymieniony w uchwale nie został wywieziony i zagraża bezpieczeństwu mieszkańców. Przepis art. 25 ustawy o własności lokali wyróżnia cztery przesłanki zaskarżenia uchwał właścicieli lokali: niezgodność z przepisami prawa, niezgodność z umową właścicieli lokali, naruszenie przez uchwałę zasad prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną naruszenie przez uchwałę interesów właściciela lokalu w inny sposób. Każdą z wymienionych przesłanek można traktować jako samodzielną podstawę zaskarżenia. Niezgodność z przepisami prawa to przede wszystkim kolizja treści uchwały z przepisami ustawy oraz z przepisami Kodeksu cywilnego w zakresie, w jakim ma on zastosowanie do odrębnej własności lokali. Niezgodność uchwały z prawem może wynikać nie tylko z treści uchwały, ale także z powodu wadliwości postępowania prowadzącego do podjęcia uchwały. Oznacza to, że właściciel lokalu może podnosić obok zarzutów merytorycznych również zarzuty formalne, jeżeli uważa, że zostały naruszone przepisy postępowania określające tryb podejmowania uchwał we wspólnocie mieszkaniowej. Uchybienia mogą dotyczyć: naruszenia przepisów dotyczących sposobu zwołania zebrania właścicieli lokali, obradowania na zebraniu, zasad głosowania. Stosownie do art. 23 ust. 1 ustawy o własności ­lokali, uchwały właścicieli lokali są podejmowane bądź na zebraniu, bądź w drodze indywidualnego zbierania głosów przez zarząd; uchwała może być wynikiem głosów oddanych częściowo na zebraniu, częściowo w drodze indywidualnego ich zbierania. Z kolei ust. 2 stanowi, że uchwały zapadają większością głosów właścicieli ­lokali, liczoną według wielkości udziałów, chyba że w umowie lub w uchwale podjętej w tym trybie postanowiono, że w określonej sprawie na każdego właściciela przypada jeden głos. Należy podkreślić, że przepisy ustawy o własności lokali nie nakładają obowiązku uczestniczenia w głosowaniu przez wszystkich właścicieli lokali, nie przewidują także określonego quorum, w związku z czym zgodnie z art. 23 ust. 2 powołanej ustawy decydujące znaczenie ma wyłącznie to, czy za podjęciem wypowiedziała się większość właścicieli obliczana w stosunku do wszystkich osób wchodzących w skład wspólnoty mieszkaniowej, a nie tylko większość głosujących, a zatem czy opowiedzieli się za nią właściciele reprezentujący większość udziałów (por. wyrok SA w Szczecinie w wyroku z dnia 9 czerwca 2016 r., sygn. akt: I ACa 148/16, wyrok SA w Łodzi z 7 listopada 2017 r., sygn. akt: I ACa 340/17). W omawianej sprawie należy zauważyć, że bezsporne było, iż nad zaskarżoną przez powodów uchwałą głosowano w drodze indywidualnego zbierania głosów. Za przyjęciem uchwał głosy oddało 11 właścicieli lokali posiadających łącznie ponad połowę udziałów (78,20%). Ważne! Uchwała podejmowana w trybie indywidualnego zbierania głosów zapada z chwilą oddania ostatniego głosu przesądzającego o uzyskaniu wymaganej większości, liczoną w tym wypadku wielkością udziałów. Sąd rozpoznający sprawę poparł podgląd wyrażany w orzecznictwie, zgodnie z którym brzmienie art. 23 ust. 1 ustawy o własności lokali nakazuje przyjąć, że uchwała podejmowana w trybie indywidualnego zbierania głosów zapada z chwilą oddania ostatniego głosu przesądzającego o uzyskaniu wymaganej większości, liczoną w tym wypadku wielkością udziałów. Nie mają ponadto racji powodowie, że przed podjęciem uchwały z 2019 r. konieczne było wystąpienie o pozwolenie konserwatora zabytków. Przepis art. 29 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane stanowi, że pozwolenia na budowę nie wymaga... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 12 wydań czasopisma "Mieszkanie i Wspólnota" Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online Pełen dostęp do archiwalnych numerów czasopisma w wersji elektronicznej ...i wiele więcej! Sprawdź