Temat 2: Dokonaj interpretacji porównawczej podanych utworów. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 300 wyrazów. (Krzysztof Kamil Baczyński, "Labirynt") A. Koncepcja porównywania utworów: 4 pkt. –częściowo spójna, obejmuje i łączy sensy obu utworów, ale w sposób niewystarczający dla uzasadnienia tezy/hipotezy interpretacyjnej. B. Uzasadnienie tezy interpretacyjnej: 4 pkt. – częściowo trafne, niepogłębione, brak wniosków i kontekstów, skupienie się jedynie na podobieństwach Inne. Dokonaj interpretacji porównawczej podanych tekstów. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 300 słów. W dokumencie Sprawozdanie z egzaminu maturalnego 2015 - województwo dolnośląskie (Stron 43-52) Zdający, którzy wybrali temat 2., zobowiązani byli do napisania interpretacji porównawczej zamieszczonych w arkuszu tekstów Temat 2. Dokonaj interpretacji porównawczej podanych tekstów. Są to utwory Jana Kochanowskiego pt. "Do snu" oraz Zbigniewa Herberta pt. "Język snu" Matura 2019. Temat 1. Określ, jaki problem podejmuje Józef Tischner w podanym tekście ("Filozofia dramatu"). Dokonaj interpretacji porównawczej podanych tekstów. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 300 słów. (Wisława Szymborska, Życie na poczekaniu i Cyprian Kamil Norwid, Marionetki) Wskazówki do tematu 2. • W realizacji zadania istotne jest porównywanie (najlepiej równoległe) obu tekstów. Z porównania tych dwóch utworów wynika, że różnie można mówić o miłości i innych uczuciach człowieka. Ludzie mogą istnieć tylko kochając drugiego bliźniego. Miłość zawsze była rożnie postrzegana i wywoływała wiele emocji. W zależności od tego, które emocje przeważały, różnie o tym uczuciu mówiono. Analiza i interpretacja fragmentu „Nad Niemnem” Elizy Orzeszkowej. głosów. Treść Grafika. Filmy. Komentarze. Eliza Orzeszkowa znakomita przedstawicielka pozytywizmu w utworze "Nad Niemnem" w sposób perfekcyjny zrealizowała jedno z głównych haseł tej epoki a mianowicie realizm. Utwór ten uważany za najwybitniejsze jej dzieło jest Dokonaj interpretacji porównawczej podanych tekstów. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 300 wyrazów. (Julia Hartwig, Drzewo to dom i Jan Kochanowski, Na lipę) Wskazówki do tematu 2. • W realizacji zadania istotne jest porównywanie obu tekstów. Dokonaj interpretacji porównawczej podanych tekstów. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 300 słów. Sofokles Antygona. Antygona to bohaterka tragedii Sofoklesa Dokonaj interpretacji porównawczej podanych tekstów. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 300 słów. (Stanisław Baliński Okno wspomnień i Stanisław Barańczak Jeżeli porcelana, to wyłącznie taka) Wytyczne do tematu 2. • W realizacji zadania istotne jest porównywanie (najlepiej równoległe) obu tekstów. wxpr. Próbna matura z Operonem z języka polskiego już 25 listopada 2014 r. Przyszli abiturienci zmierzą się z testami języka polskiego na poziomie podstawowym. Język polski – stara matura (technikum) – poziom rozszerzonyTemat 1. Człowiek przed obrazem Matki Boskiej. Analizując i interpretując podane fragmenty, przedstaw miejsce sacrum w świecie bohaterów. Zwróć uwagę na zaprezentowany w obu utworach obraz ludzi oraz opis ich Sienkiewicz, "Potop" (fragmenty)Olga Tokarczuk, "Prawiek i inne czasy" (fragmenty)Temat 2. Dokonaj analizy porównawczej Hymnu J. Słowackiego i wiersza "Smutno mi, Boże" A. Słonimskiego. Zwróć uwagę na sytuację podmiotu lirycznego oraz sposób konstruowania wypowiedzi Słowacki, "Hymn"Antoni Słonimski, "Smutno mi, Boże"Aktualizacja, godz. 14.[b]Próbna matura 2014/2015 z Operonem. JĘZYK POLSKI - POZIOM PODSTAWOWY - TEMATY:Język polski – Nowa Matura ( liceum) - poziom podstawowy:[/b]Temat 1: Zinterpretuj podany utwór. Postaw tezę interpretacyjną i ją uzasadnij. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 250 Szymborska, Spis ludnościTemat 2: Emigracja – tragiczna konieczność czy szansa? Rozważ problem i uzasadnij swoje zdanie, analizując podany fragment Lalki. Odwołaj się również do całości utworu i innego tekstu kultury. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 250 Prus, Lalka, t. 2, rozdz. Dusza w letargu (fragment) Język polski – stara matura (technikum) – poziom podstawowyTemat 1. Rola żon w życiu bohaterów literackich. Analizując i interpretując podane fragmenty,przedstaw postawę bohaterów oraz ich wzajemne relacje. Wykorzystaj znajomość tekstów, abyokreślić, jaki wpływ miały kobiety na życie swoich Shakespeare, MakbetAkt I, scena 7 (fragment)Molier, ŚwiętoszekAkt IV, scena 3 (fragment)Temat 2. Starość jako doświadczenie człowieka. Omów temat, porównując wiersz Juliana TuwimaStaruszkowie i fragment powieści Zofii Nałkowskiej Granica. Zwróć uwagę na prezentowanąprzez bohaterów postawę wobec Nałkowska, Granica (fragment)***Właśnie zakończyła się pisemna próbna matura z Operonem z języka polskiego. W województwie pomorskim przystąpiło do niej 196 w tym roku mają nieco zmienione zasady egzaminu z języka polskiego. Czwarte klasy technikum pisały maturę jeszcze na starych zasadach. Uczniowie mieli do wyboru dwa tematy: 1. Szarość jako doświadczenie człowieka. Omów temat porównując wiersz Tuwima „ Staruszkowie” i fragment powieści Zofii Nałkowskiej „Granica”. Zwróć uwagę na prezentowaną przez bohaterów postawę wobec Rola zon w życiu bohaterów literackich. Analizując i interpretując podane fragmenty przedstaw postawę bohaterów oraz ich wzajemne relacje. Wykorzystaj znajomość tekstów, aby określić jaki wpływ miały kobiety na życie swoich młodzież miała wykorzystać znajomość lektury „Świętoszek” Moliera oraz „Makbet” Williama Myślę, że uczniowie dobrze poradzili sobie z zadaniami, z tego co mówili, nic nie sprawiło im szczególnej trudności. Niektórzy wychodzili nawet przed czasem z sali – mówi Beata Seleman, nauczycielka j. Polskiego w Zespole Szkół Gastronomiczno – Hotelarskich w siły testowali też uczniowie III klas liceów, którzy zmierzą się z nową wersją matury z języka różnica dotycząca języka polskiego będzie dotyczyła części ustnej – zamiast dotychczasowej prezentacji maturzyści będą odpowiadali na pytania, które wylosują przed komisją egzaminacyjną. Ale i egzamin pisemny się zmienia, co jest konsekwencją sukcesywnego wdrażania od roku szkolnego 2009/2010, na kolejnych etapach edukacji,nowej podstawy programowej. - Podstawą nowej formuły egzaminu maturalnego stało się założenie, że młody człowiek w trakcie szkolnej edukacji polonistycznej zdobywa określoną wiedzę na temat świata kultury i jego wybranych przejawów, ale przede wszystkim zostaje wyposażony w narzędzia analizy i interpretacji różnorodnych tekstów kultury – czytamy na stronie Centralnej Komisji Egzaminacyjnej. Matura próbna rozszerzona z języka polskiego. Zobacz, co pojawiło się na maturze próbnej z języka polskiego na egzaminie rozszerzonym. Poniżej zamieszczamy tematy prac oraz teksty, na których wypracowania maturzystów miały być oparte. Temat 1. Określ, jaki problem podejmuje Milan Kundera w podanym tekście. Zajmij stanowisko wobec rozwiązania przyjętego przez autora, odwołując się do tego tekstu oraz do innych tekstów kultury. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 300 wyrazów. Milan Kundera, Zdradzone testamenty (fragment) Istnieje zasadnicza różnica między powieścią a pamiętnikami, biografią, autobiografią. Wartość biografii polega na nowości i precyzji ujawnionych faktów rzeczywistych. Wartość powieści polega na objawieniu zasłoniętych dotąd możliwości egzystencji jako takiej; inaczej mówiąc, powieść odkrywa to, co skrywa się w każdym z nas. Jedna z powszechnych pochwał, jakimi obdarza się powieść, brzmi: utożsamiam się z bohaterem; mam wrażenie, że autor mówi o mnie i mnie zna; albo też stawia się taki zarzut: czuję się zaatakowany, obnażony, poniżony przez tę powieść. Nigdy nie należy kpić z tego rodzaju sądów, pozornie naiwnych: są dowodem, że powieść została przeczytana jako powieść. Dlatego właśnie powieść z kluczem (która opowiada o postaciach rzeczywistych, tak by zostały one rozpoznane pod fikcyjnymi nazwiskami) jest powieścią fałszywą, rzeczą estetycznie dwuznaczną, moralnie nieczystą. Kafka skryty pod nazwiskiem Garty1! Wytkniecie autorowi: coś tu nie tak! Autor: ja nie napisałem pamiętników, Garta jest postacią zmyśloną! Na co wy: jako postać zmyślona jest nieprawdopodobna, źle stworzona, opisana bez talentu! Autor: przecież to nie jest postać jak inne, poprzez nią mogłem ujawnić nieznane rzeczy o moim przyjacielu Kafce! Wy: ujawnić nieprawdziwe! Autor: ja nie pisałem pamiętników, Garta jest postacią zmyśloną!... Itd. Oczywiście, każdy powieściopisarz chcąc nie chcąc czerpie z życia; istnieją postacie całkowicie zmyślone, zrodzone wprost z jego fantazji, istnieją postacie na kimś wzorowane, niekiedy bezpośrednio, najczęściej pośrednio, istnieją takie, które zrodziły się z jednego szczegółu u kogoś dostrzeżonego, i wszystkie one zawierają wiele autorskiej introspekcji, znajomości samego siebie. Praca wyobraźni przemienia inspiracje i obserwacje do tego stopnia, że powieściopisarz o nich zapomina. Jednakże przed wydaniem książki powinien on zadbać o to, by ukryć klucze mogące je ujawnić; przede wszystkim z powodu odrobiny choć względów, jakie winien okazać osobom, które ku swemu zdziwieniu odnajdą w powieści fragment swego życia; a ponadto dlatego, że klucze (prawdziwe bądź fałszywe) włożone w ręce czytelnika mogą jedynie wyprowadzić go w pole; zamiast nieznanych stron egzystencji, będzie poszukiwał w powieści nieznanych stron egzystencji autora; cały sens sztuki powieści zostanie zniweczony, tak jak zniweczył go na przykład ów amerykański profesor, który, uzbrojony w ogromny pęk wytrychów, napisał opasłą biografię Hemingwaya: siłą swej interpretacji przeobraził całe dzieło Hemingwaya w jedną powieść z kluczem; niejako wywrócił to dzieło, niczym ubranie, na drugą stronę; książki Hemingwaya, niewidoczne, leżą podszewką na wierzchu, a na podszewce obserwujemy żarłocznie wydarzenia (prawdziwe lub domniemane) z jego życia, wydarzenia nieistotne, przykre, śmieszne, banalne, głupie, liche; w ten sposób dzieło się rozpada, zmyślone postacie przemieniają się w postacie z życia autora i biograf wszczyna moralny proces przeciw pisarzowi: w jednym opowiadaniu występuje postać złej matki: to na własną matkę Hemingway rzuca oszczerstwa; w innym występuje okrutny ojciec: chodzi o zemstę Hemingwaya, któremu w dzieciństwie ojciec kazał wyciąć bez znieczulenia migdałki; w Kocie na deszczu anonimowa postać kobieca okazuje niezadowolenie „ze swego egocentrycznego i nijakiego męża”: toż to skarży się Hadley, żona Hemingwaya; w postaci kobiecej z Ludzi latem należy dostrzec żonę Dos Passosa: Hemingway bez sukcesu próbował ją uwieść i w opowiadaniu wulgarnie ją wykorzystuje, sypiając z nią pod przybraniem jednego z bohaterów; w powieści Za rzekę, w cień drzew w barze pojawia się nieznajomy, bardzo brzydki mężczyzna: Hemingway opisuje w ten sposób brzydotę Sinclaira Lewisa, który „głęboko zraniony tym okrutnym opisem zmarł trzy miesiące po ukazaniu się powieści” i tak dalej, i tak dalej, od jednego donosu do drugiego. Temat 2. Dokonaj interpretacji porównawczej podanych fragmentów utworów. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 300 wyrazów. Adam Mickiewicz, Dziady, cz. IV (fragment) PUSTELNIKProsta pieśń! o! w romansach znajdziesz lepszych wiele!(z uśmiechem, biorąc książki z szafy)Księże, a znasz ty żywot Heloisy?Znasz ogień i łzy Wertera?(śpiewa)Tylem wytrwał, tyle wycierpiałem,Chyba śmiercią bole się ukoją;Jeślim płochym obraził zapałem,Tę obrazę krwią okupię moją. (dobywa sztylet)KSIĄDZ (wstrzymuje)Co to ma znaczyć?... szalony! czy można?Odbierzcie mu żelazo, rozdejmijcie ty chrześcijanin? taka myśl bezbożna!Znasz ty Ewangeliją?PUSTELNIKA znasz ty nieszczęście?(chowa sztylet) […] Ach, jeśli ty Getego znasz w oryginale,Gdyby przy tym jej głosek i dźwięk fortepianu!Ale cóż? ty o boskiej tylko myślisz chwale,Oddany twego tylko powinnościom stanu. (przerzucając książkę)Wszakże lubisz książki świeckie?...Ach, te to, książki zbójeckie!(ciska książkę)Młodości mojej niebo i tortury!One zwichnęły osadę mych skrzydełI wyłamały do góry,Że już nie mogłem nad dół skręcić przez sen tylko widzianych mamideł;Nie cierpiąc rzeczy ziemskich nudnego obrotu,Gardzący istotami powszedniej natury,Szukałem, ach! szukałem tej boskiej kochanki;Której na podsłonecznym nie bywało świecie,Którą tylko na falach wyobraźnej piankiWydęło tchnienie zapału,A żądza w swoje własne przystroiła gdy w czasach tych zimnych nie ma ideału,Przez teraźniejszość w złote odleciałem wieki,Bujałem po zmyślonym od poetów niebie,Goniąc i błądząc, w błędach nieznużony goniec;Wreszcie, na próżno zbiegłszy kraj daleki,Spadam i już się rzucam w brudne uciech rzeki:Nim rzucę się, raz jeszcze spojrzę koło siebie!I znalazłem ją na koniec!Znalazłem ją blisko siebie,Znalazłem ją!... ażebym utracił na wieki! Juliusz Słowacki, Kordian (fragment) Dover. KORDIAN siedzi na białéj kredowéj skale nad morzem, czyta Szekspira – wyjątek z tragediipod tytułem: Król Lear...KORDIAN(czyta.)„Chodź! oto szczyt, stój cicho... Zakręci się w głowie,Gdy rzucisz wzrok w przepaści ubiegłe spod nogi...Wrony przelatujące w otchłani półowieMało większe od żuków... a tam – na pół drogiCzepia się ktoś... chwast zbiera... z ciężkiéj żyje pracy!...Stąd go nie większym widać od człowieka owi, co się snują po brzegu, rybacyWydają się jak mrówki... Okręt trójmasztowy,Spoczywający w porcie, widać stąd bez żagli,Łupinę tylko, mniejszą od węzła kotwicy...A szum zhukanej fali, którą wicher nagli,I pokłada na brzegów skalistéj granicy,War piany i kamieni, równy głośnéj burzy,Ucha tu nie dochodzi... O! nie patrzę dłużéj,Bo myśl skręcona głową w otchłań mię zanurzy...”(Przestaje czytać.)Szekspirze! duchu! zbudowałeś górę,Większą od góry, którą Bóg ty ślepemu o przepaści prawił,Z nieskończonością zbliżyłeś twór ciemną mieć na oczach chmurę,I patrzeć na świat oczyma twojemi.(Wstaje.)Próżno myśl genijuszu świat cały pozłaca,Na każdym szczeblu życia rzeczywistość jam podobny do tego człowieka,Co zbiera chwast po skałach życia. – Ciężka praca!...(Odchodzi.) Co musisz wiedzieć o maturze rozszerzonej z polskiego? Egzamin trwa 180 minut. Arkusz egzaminacyjny składa się z jednej części – wypracowania – i zawiera dwa tematy do wyboru:– pierwszy temat wymaga napisania wypowiedzi argumentacyjnej w formie rozprawki problemowej lub szkicu krytycznego w związku z dołączonym do zadania tekstem teoretycznym (historyczno-, teoretyczno- lub krytycznoliterackim);– drugi temat wymaga zbudowania interpretacji porównawczej dwóch utworów literackich (lirycznych, epickich lub dramatycznych). Wypracowanie musi liczyć co najmniej 300 słów (powinno zajmować ponad dwie strony formatu A4). Egzamin sprawdza wiedzę i umiejętności wskazane w podstawie programowej dla szkoły ponadgimnazjalnej na poziomie podstawowym (PP) i rozszerzonym (PR). Ponadto zadania mogą obejmować zagadnienia realizowane na wcześniejszych etapach edukacyjnych – w gimnazjum i szkole podstawowej. Za napisanie wypracowania możesz otrzymać maksymalnie 40 punktów. Zobacz też: Matura próbna matematyka Operon 2015/2016. PRZECIEKI, ARKUSZE Jedną z trudniejszych i bardziej wymagających form wypracowania pisemnego jest interpretacja porównawcza, czyli interpretacja równoległa. Z drugiej strony – dla wprawionych w boju polonistów i pisarzy – jest ona jednym z najciekawszych narzędzi do wnikliwego badania dzieła. Doskonale sprawdza się zarówno w przypadku tekstów poetyckich, literackich, jak i filmowych, teatralnych. Nie sposób też nie zauważyć, że interpretacja porównawcza pozwala płynnie przechodzić pomiędzy różnymi sferami sztuki – zestawiać ze sobą dzieła literackie i ich ekranizacje, jak i dzieła posługujące się tym samym kodem kultury (np. dwie powieści), traktujące o jednym problemie, korespondujące ze sobą licznymi analogiami i odniesieniami kulturowymi. Tak potężna broń interpretacyjna, jaką bez wątpienia jest interpretacja równoległa, wymaga jednak odpowiedniego przygotowania. Oto kilka prostych zasad, które pomogą Ci opanować sztukę pisania. 1. Jak rozpoznać interpretację porównawczą? Czyli kiedy możemy być pewni, że to właśnie po nią powinniśmy sięgnąć? Jeżeli polecenie do zadania/wypracowania zawiera słowo “interpretacja” (nie ANALIZA!) i wskazuje na przynajmniej dwa tytuły. PAMIĘTAJ: zestawienie może być różne. Polecenie może dotyczyć dwóch wierszy tego samego autora, powieści i obrazu, dramatu i utworu muzycznego, wiersza i powieści, utworów poetyckich dwóch różnych autorów. 2. Jak zaplanować działania? Przygotuj plan. Interpretacja równoległa, jak sama nazwa wskazuje, wymaga od Ciebie równoczesnego prowadzenia interpretacji jednego i drugiego utworu. Nie możesz więc skupić się w pierwszej kolejności na tytule X, potem przejść do tytułu Y, a na końcu, łaskawie podsumować punkty wspólne i rozbieżne dla obu. Taka formuła wypowiedzi NIE MIEŚCI się w ramie interpretacji porównawczej. Odpowiednio przygotowany plan, czyli przede wszystkim spisane punkty wspólne dla obu dzieł, pomogą Ci zachować porządek wypowiedzi. Ułatwią płynne i poprawne przechodzenie między kolejnymi argumentami. SPRAWDZONA METODA: tabelka. Korzystałam, korzystam, korzystać będę – zawsze wtedy, kiedy w kontekście mojej wypowiedzi pojawi się interpretacja porównawcza. Powinna składać się min. z 3 kolumn. Liczba wierszy zależy od dzieła, tematu wypowiedzi, no i Twojej wnikliwości interpretacyjnej. Oto przykład takiej tabeli: TEMAT/PROBLEM DZIEŁO X DZIEŁO Y oceniany element 1 opis, argument opis, argument oceniany element 2 opis, argument opis, argument oceniany element 3 W zasadzie największa część pracy – zarówno pod kątem wysiłku, jak i czasu – to właśnie solidne przygotowanie powyższej tabeli. Im dokładniejsza, bardziej szczegółowa ona będzie – tym sprawniej przebrniesz przez etap pisania. Możesz też jeszcze bardziej usprawnić sobie pisanie interpretacji porównawczej i do powyższej tabeli dodać kolejną, 4 kolumnę, która wskaże Ci pokrótce czy omawiasz podobieństwo czy też różnicę. TEMAT/PROBLEM DZIEŁO X DZIEŁO Y Podobieństwo[P]/Różnica [R] oceniany element opis opis R 3. Co porównywać czyli jak tak naprawdę pisać interpretację porównawczą? Trzymaj się tematu. No dobrze. Ale gdzie jest temat, jeżeli mam do przeprowadzenia interpretację równoległą dwóch tytułów – i nic więcej nie ma w zadaniu? Zacznij od podstaw, czyli od analizy. Sprawdź czy do takiej interpretacji porównawczej nadają się poniższe elementy: przynależność gatunkowa (czy ma znaczenie, że oba utwory są wierszami lub jeden z nich jest dziełem poetyckim, drugi – filmowym?); cechy stylu (jest to konsekwencja odpowiedzi na przynależność gatunkową – jedna opowieść może być satyrą, druga – elegią, a łączyć je może jeden temat; warto więc porównać, jak styl wypowiedzi będzie wpływał na rozumienie przekazu); kompozycja dzieła i jego funkcja (konsekwencja cech stylu); Powyższe punkty dotyczą analizy. Są one niezbędne, aby móc napisać interpretację porównawczą. Kolejna kwestia – należy zwrócić uwagę na temat interpretacji. W większości przypadków nie wynika on z samego zestawienia dzieł – zostaje narzucony. Może nim być motyw, wykorzystanie symbolu w strukturze utworu, może też porównanie bohaterów. Na końcu pozostaje jeszcze kontekst – to niezbędny i – niestety – często pomijany element interpretacji porównawczej. A jest on niezwykle istotny. Każde dzieło, każdy temat, każdy problem osadzony jest w konkretnym miejscu w historii literatury. Ta zaś bardzo często wyraźnie koresponduje z historią powszechną, czego doskonałym przykładem może być doba romantyzmu i towarzyszące jej problemy. PAMIĘTAJ: napisanie interpretacji porównawczej (równoległej) nie jest prostym zadaniem. Wiedzą to i poloniści, i egzaminatorzy i oczywiście sami uczniowie. Dlatego też widząc polecenie związane z tą właśnie formą wypowiedzi, musisz być w gotowości do wykorzystania swojej pozaliterackiej wiedzy. Interpretacja porównawcza WYMAGA wiedzy. Musisz ją mieć nt. utworu, kontekstu historycznego, a więc i czasu powstania. Powyższe punkty wydają się proste? Yhym… 🙂 No to do dzieła! 4. Przykład przygotowania materiałów służących do napisania interpretacji porównawczej dwóch utworów poetyckich. Przykład z matury z roku 2017: Dokonaj interpretacji porównawczej podanych tekstów. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 300 słów. (arkusz do pobrania tutaj) Utwory: Maria Pawlikowska-Jasnorzewska – “Obraz cnoty” oraz Zbigniew Herbert – “Pan Cogito o cnocie” Mamy o tyle ułatwione zadanie, że już w poleceniu pojawia się forma wypowiedzi – interpretacja porównawcza. Przechodzimy zatem do wspomnianej wcześniej tabeli (oczywiście jej stworzeniem zajmujemy się PO lekturze obu tekstów). PROBLEM PAWLIKOWSKA HERBERT P/R Temat [1] cnota cnota p Cnota – sposób prezentacji personifikacja personifikacja p Gatunek utwór poetycki utwór poetycki p Styl, tropy, figury [dot. cnoty!] ironia poetycka ironia poetycka p bohater liryczny zbyt idealny (ironia) niedzisiejszy r cel – sens jaki jest cel personifikacji? jaki jest cel personifikacji? r Mając gotową tabelę – przechodzimy do pisania. I teraz uwaga – jak wykorzystać zebrany materiał? Przede wszystkim – pamiętając o tym, iż piszemy interpretację porównawczą musimy pamiętać, że wymagana jest od nas dodatkowa wiedza, czyli znajomość kontekstu. Omawiając pierwszy punkt z tabeli – opisując temat utworów, jakim jest cnota [1] – należy osadzić tenże temat w odpowiednich ramach, tj. pokazać skąd w ogóle mógł on się wziąć w kulturze. To chyba oczywiste, że ani Pawlikowska, ani też Herbert nie wymyślili sobie pojęcia cnoty. Czy zmieniają jego znaczenie? Jeżeli tak – to tym bardziej należy pokazać CO ZMIENIAJĄ, czyli jaki jest pierwowzór? Skąd się wzięło pojęcie cnoty? Co ono oznacza? Z jakimi epokami jest ono szczególnie związane (starożytność? średniowiecze i ethos rycerski?). Dopiero na tle mocnego ugruntowania tematu w jego kontekście, można przeprowadzić prawidłową interpretację równoległą – dopiero wówczas zbudowany zostaje punkt odniesienia dla obu, omawianych utworów. Analogicznie do powyższego zestawienia uwadze interpretacyjnej podlegać powinny kolejne elementy. Im bardziej szczegółowa i lepiej przygotowana zostanie tabela, tym łatwiej będzie Wam zobrazować ją słowami prawidłowo przygotowanej interpretacji porównawczej. Zależność powinna wyglądać następująco: temat/problem 1 – wiersz X – wiersz Y; temat/problem 2 – wiersz X – wiersz Y; etc. I co – nadal uważasz, że nie wiesz jak napisać interpretację porównawczą? 🙂 5. Podsumowanie W podsumowaniu powinny znaleźć się wnioski. Nie należy ponownie przytaczać argumentów, które już zostały opisane. Jeżeli sugerowana przeze mnie tabela była przez Ciebie rzetelnie przygotowana – to tak naprawdę masz też gotowe zakończenie. Spójrz na nią raz jeszcze i odpowiedz sobie na pytanie: czy interpretowane utwory więcej łączy czy dzieli? Co je łączy – czy są to elementy konstrukcyjne, takie poza sensem utworu? Czy wręcz przeciwnie? Wystarczy, że w miejscu podsumowania wyraźnie zaakcentujesz odpowiedzi na powyższe pytania, a doskonale zamkną one Twoją profesjonalnie napisaną interpretację równoległą.